گزارش نوزدهمین جلسه دادگاه حمید نوری: تنها فرزند یکی از اعدام شدگان ۶۷ شهادت داد
نوزدهمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدامهای تابستان ۶۷ در بعد از ظهر پنجشنبه اول مهر ماه با یک شاهد دیگر و فضایی متفاوت برگزار شد.
شاهد، سولماز علیزاده اعظمی تنها فرزند محمود علیزاده اعظمی، حقوقدان و کارمند بانک مرکزی و یکی از اعدام شدگان تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت بود، که بهصورت مجازی از کانادا در دادگاه حضور یافت.
از زمان آغاز دادگاه حمید نوری در نوزدهم مرداد سال جاری، سولماز علیزاده اعظمی اولین فردیست که در ارتباط با اعدام نیروها و هواداران گروههای چپ در تابستان ۶۷ در این دادگاه شهادت داده است.
شاهد در زمان دستگیری پدرش ۸ سال داشت. محمود علیزاده اعظمی در ۲۰ فرودین ۱۳۶۳ دستگیر شد. دلیل دستگیری او هواداری از یکی از انشعابهای سازمان چریکهای فدائیان خلق به نام «پیروان بیانیه ۱۶ آذر» بود.
محمود علیزاده پس از دستگیری به دو سال زندان محکوم شد. دوره محکومیت او در سال ۶۵ پایان یافت، با این حال در زمانی اعدام شد که دو سال بعد از پایان دوره محکومیت همچنان در زندان نگهداری میشد.
طبق شهادت سولماز و بر اساس روایت یکی از همراهان پدرش در زندان، محمود علیزاده یک بار در مقابل هیات مرگ قرار گرفت. او در این جلسه اتهامات وارده را نپذیرفت و حاضر نشد به این پرسش که خدا را باور دارد یا نه، پاسخ بدهد. سولماز گفت پدرش در مقابل هیات مرگ بطور غیرمستقیم حکومت جمهوری اسلامی را به حکومت نازی های آلمان تشبیه کرد. علت مرگ در گواهی فوت محمود علیزاده اعظمی، “مرگ بطور طبیعی” درج شده است.
درنوزدهمین جلسه دادگاه نوری، تاریخ و محل نامهها و عکسهای رد و بدل شده بین محمود علیزاده اعظمی و خانوادهاش، بویژه با دخترش، به دقت مطالعه و بررسی شد. تاریخ آخرین نامه محمود به سولماز ۲۸ تیر ۶۷ بوده است.
در آن نامه پدر میگوید: «تو به اندازه کافی بزرگ شدهای که برای مادرت کمک باشی.» سولماز این جمله را ناامیدی و آگاهی پدرش از عدم بازگشت و خلاصی از زندان توصیف کرد.
در بین مدارک پرونده آقای علیزاده سنجاق سری از جنس استخوان هم وجود دارد که ساخته دست خودش و هدیه او به همسرش است. در پشت این سنجاق نام او و همسرش و همچنین تاریخ ازدواج آنها حک شده است.
سولماز ۱۳ ساله بود که برای نخستین بار خبر اعدام پدرش را از مادر شنید. او چند سالیست که از نظر روحی تحت نظر روانپزشک و روانشناس قرار دارد.
در این جلسه حمید نوری تقاضای تنفس کرد. وکیل او علت این درخواست را در میان گذاشتن سئوالات متهم با وکلایش عنوان کرد. رئیس دادگاه ختم نوزدهمین جلسه دادگاه را بلافاصله پس از پایان تنفس اعلام کرد.
گزارش هجدهمین جلسه دادگاه حمید نوری؛ یکی از شاهدان: مگر چه کرده بودیم که باید شکنجه و اعدام میشدیم
هجدهمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷، روز چهارشنبه ۳۱ شهریور با ادامه پرسش و پاسخ از مسعود اشرف سمنانی، شاهد جلسه قبل دادگاه، برگزار شد.
دادستان اسامی بسیاری از زندانیان را که اشرف سمنانی قبلا در بازجوییها عنوان کرده، مطرح و یکبار دیگر برخی از مهمترین موارد را با شهادت امروز شاهد در دادگاه مورد مقایسه قرار داد. از جمله آنها اسامی افرادی مانند حمید نجاتی، ابراهیم اکبری صفت، و حجت نیکویی بود.
شاهد ضمن شناسایی حمید نوری به عنوان حمید عباسی، با چشمانی اشکبار پرسید: «چگونه افرادی مانند حمید نوری میتوانستند این بچهها را اینطوری بکشند؟ این بچهها حکم داشتند. ما چرا برای ورزش دستهجمعی شکنجه میشدیم؟»
آقای اشرف سمنانی شهادت داد که ۸ مرداد تاریخ شروع اعدامها بود. او از روزی گفت که پاسداری او را به اتاقی برد و ساکهایی را نشانش دارد و از او در مورد هویت صاحبان آنها پرسید. شاهد گفت فکر میکند که این ساکها متعلق به زندانیان اعدام شده بود و میخواستند آنها را به خانوادههایشان تحویل بدهند.
وکلای مدافع نوری از شاهد در مورد نقشههای زندان در کتاب ایرج مصداقی سوالات بسیاری را مطرح کردند. آقای اشرف سمنانی گفت که ۱۶ سال پیش نقشههای زندان را در کتابهای مصداقی کشیده بود. وکلای مدافع متهم همچنین مدعی شدند که تاریخهای اعلام شده توسط شاهد در دادگاه ایران تریبونال در مقایسه با دادگاه کنونی فرق دارند.
شاهد در پاسخ به این ادعا و این که چرا در دادگاه نمادین ایران تریبونال اسمی از حمید نوری نیاورده است، گفت که در زمان شهادتش در دادگاه نمادین ایران تریبونال نسبت به تاریخها بیتوجه بوده و اضافه کرد: «آن دادگاه درباره اشخاص نبود. درباره روند اعدام ها بود.»
مسعود اشرف سمنانی بارها در صحن دادگاه منقلب شد و به گریه افتاد. او گفت: «مگر ما چه کرده بودیم که باید شکنجه و اعدام می شدیم؟» او گفت که سالها است تحت درمان قرار دارد و به بیماری «اضطراب پس از سانحه» مبتلا شده است.
شاهد گفت از دو سال پیش که ماجرای حمید نوری آغاز شده کابوسهای او برگشتهاند و شبی دو سه ساعت بیشتر نمیخوابد. او گفت یک انسان عادی است، اما با توجه به رنجی که کشیده نمیتواند بی طرف باشد و خواهان عدالت است.
مسعود اشرف سمنانی در سال ۶۷ دو بار مقابل هیات مرگ از جمله اشراقی، نیری، و شوشتری قرار گرفت. سمنانی شهادت داد که پیش و پس از حضور در راهروی مرگ، توسط ناصریان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و بیش از یکماه در انفرادی بود و با اعلام برائت از مجاهدین و آمادگی برای مصاحبه از اعدام نجات یافت.
بنا به گفته شاهد، این مصاحبه پس از آزادی او در سال ۶۸ به مدت ۱۰ دقیقه توسط حمید نوری صورت گرفت.
به دلیل طولانی شدن شهادت آقای اشرف سمنانی، جلسه ادای شهادت حمید نجاتی خلاق دوست از روز چهارشنبه به نوبت بعدی دادگاه موکول شد.
بر اساس برنامه از پیش تنظیم شده، در جلسه بعدی دادگاه که قرار است روز پنج شنبه اول مهر برگزار شود سولماز علیزاده نیز شهادت خواهد داد. سولماز علیزاده، پدرش محمود علیزاده را در جریان اعدام های تابستان ۶۷ از دست داده است. شهادت او به زبان انگلیسی و به همراه مترجم خواهد بود.