"an independent online kurdish website

روز شنبه‌ 11/10/2014 چند سطر زیر را در رادیو چکاوک که‌ در ستۆکهلم برنامه‌ پخش مینماید،خوانده‌ام.mnali-ezidi-qurbani-desti-dahesh-2014

بی ارزشهای با ارزش

روز پنجشنبه‌ دوم اکتبر سال 2014 مطلبی زیر عنوان (کبوتر با کبوتر، باز با باز- همجنس با همجنس کنند پرواز) از طرف فردی به‌ نام شبدیر در رادیو چکاوک بیانکردید، آقای شبدیر خود را هوادار (حزب کمونیست ایران، مارکسیست، لنینست، مائویست) معرفی کردند. در پایان بحث شنونده‌ای به‌ نام حیدر اقدام به‌ نقد نظرات ایشان نمود و تاکید بر مبارزه‌ با رژیم آخوندی هم داشتند.

مبارزه‌ با رژیم آخودی

روز 12 فروردین 1358 حکومت (جمهوری اسلامی ایران) توسط مردم ایران به‌ قدرت رسید، از دیدگاه‌ این دولت کسانیکه‌ با جمهوری اسلامی ایران موافق نباشند ‌کافر، مفسدفی الرض و محارب با خدا هستند و از همان هفته‌ اول بقدرت رسیدنش شروع کرد به‌ تیرباران مخالفان.

آقای حیدر در آن نقد به‌ حزب توده‌ و اکثریت اشاره‌ نمودند و گفتند، آنها از جمهوری اسلامی ایران پشتیبانی میکردند و میگفتند:‌ سپاه‌ پاسداران رژیم را با‌ سلاح سنگین مجهز کنند. این درخواست هم زمانی بود که‌ رژیم در ترکمنسحرا و کردستان مردم را اعدام میکرد. گفته‌ ایشان درست است، شعار‌ مجهزکردن سپاه‌ به‌ سلاح سنگین، در نشریه‌ کار ارگان اکثریت، وجود دارد.

مطرح کردن اعدامهای ترکمنصحرا و کردستان

تا جائیکه‌ اطلاع دارم حدود 13 سال است که‌ کانون زندانیان سیاسی ایران در ماه‌ سپتامبر مراسمی در سوئد و کشورهای دیگر برگزار مینماید و دولت ایران را بخاطر اعدامهای دهه‌ شصت، جنایتکار معرفی مینمایند و میگویند‌: در دهه‌ شصت مبارزین را اعدام کرده‌ است، همچنین کمیته‌ای به ‌نام (ایران تریبونال) به‌ خاطر اعدامهای دهه‌ شصت اقدام به‌ دادگاییکردن جمهوری اسلامی ایران نمود. علاو بر آنها شاعران و نویسند‌گان زیادی در رابطه‌ با اعدامهای دهه‌ شصت مقاله‌ها و شعرهای فراوانی نوشته‌اند. همچنین رهبران احزاب و سازمانهای سیاسی ایرانی همگی اعدامهای دهه‌ شصت را در سخنرانیهای خویش مطرح مینمایند و در راستای آن جمهوری اسلامی ایران را زیر سئوال میبرند.

اعدام‌ بی ارزشهای با ارزش

همچنانچه‌ اشاره‌ شد جمهوری اسلامی ایران در هفته‌ اول حاکمیتش پروسه‌ء اعدام را اجرا کرده‌، چرا‌ اعدام سالهای 1358 و 59 آنقدر بی ارزش بوده‌ که‌ کانون زندانیان سیاسی ایران و دست اندرکاران ایران تریبونال و شاعران نویسندگان و رهبران جریانها سیاسی ایرانی آنرا از کارنامه‌ جمهوری اسلامی ایران حذف نموده‌اند؟

مطرحکردن اعدامهای ترکمنسحرا و کردستان از روی انساندوستی است یا ورق بازی؟

مطرحکردن ماهیت حزب توده‌ و اکثریت از روی آزادیخواهی است یا ورق بازی؟‌

اگر مسئله‌ افشاگری جریانهای سیاسی و همکاری آنها با جمهوری اسلامی ایران مطرح باشد، لازم است (سازمان مجاهیدین خلق ایران) را هم فراموش نکرد و به‌ نامه‌ای که‌ ‌آقای (مسعود رجوی) به‌ (آیت الله‌ خمینی) نوشته‌ بودند، اشاره‌ کرد. آقای رجوی در آن نامه‌ درخواست نموده‌ بودند که‌ {(سازمان مجاهیدن خلق ایران) را به‌ کردستان بفرستند تا با هر جنگ افروزی وارد جنگ شوند}. این نامه‌ در نشریه‌ مجاهد منتشر گردید.

شنگاڵ،(سنجار) و کوبانیء بی ارزش و با ارزش

روز ششم اکتبر رادیو چاوک مصاحبه‌ای داشتند با زنی به‌ نام {(الاهه‌ عظیمیفر) عضو شورای ملی مقاومت ایران و عضو کومیسون خارجی آن شورا}. عنوان مصاحبه‌ (عراق و داعش) بود و زمان مصاحبه هم 65 دقیقه‌.

خانم عظیمیفر به‌ وضعیت عراق تحت رهبری (نوری مالکی نخستوزیر عراق) و علل پیدایش داعش از دیدگاه‌ خودشان اشاره‌ نمودند، همچنین به‌ وضعیت اسفبار افراد سازمان مجاهیدین خلق ایران در کمپ اشرف و لیبرتی و محدودیتهای که‌ توسط نوری ملکی در برابر آنان اجرا میشد، پرداختند و نیز به‌ مسئلهء‌ بیرون راندن مسحیان از شهر موصل توسط داعش و سرکوب زنان توسط همان جریان، اشاره‌ کردند. همچنین در باره‌‌ مسئله‌ اسلام دمکراتیک و مجاهیدین مطالبی بیان داشتند.

کسانیکه‌ در دو ماه‌ گذشه‌ یعنی از ماه‌ آگوست از طریق ماسمدیا اخبار جهان و بخصوص خاورمیانه‌ را تعقیب کرده‌ باشند، متوجه‌ حمله‌ {(داعش) دولت اسلامی عراق و شام} به‌ (شه‌نگال یا سنجار) بوده‌اند که‌ چگونه‌ مردم شهر و روستاهای سنجار از ترس وحشگریهای دولت اسلامی عراق و شام در کو‌های منطقه‌ در گرمای بیش از 40 درجه‌ بدون آب و مواد خوراکی سرگردان بودند.

کسانیکه‌ در همان مدت زمان به‌ اخبار ماسمیدیا توجه‌ کرده‌ باشند، دیده‌اند که‌ کردهای ایزدی چگونه‌ توسط جاهیدیستهای دولت اسلامی عراق و شام قتلعام میشدند. این مصاحبه‌ خانم الاهه‌ عظیمیفر که‌ در رابطه‌ با‌ عراق و داعش بود، پروسه‌ حمله‌ داعش به‌ شنگال (سنجار) و آوارگی مردم و قتلعام کردها توسط جهادیستهای دولت اسلامی عراق شام نادیده‌ گرفته‌ میشود. این مسئله‌ در حالی اتفاق میافتد‌ هنگامیکه‌ مردم شنگال آواره‌ بودند، رادیو چکاوک اخبار آنرا پخش مینمود.

کوبانی و خانم عظیمیفر

زمانیکه‌ خانم الاهه‌ عظیمیفر پیرامون داعش در رادیو چاوک مصاحبه‌ داشتند، چند هفته‌ از شروع حمله‌ء (دولت اسلامی عراق و شام) با تانگ و توپ و یورش افراد جهادگرش به‌ شهر کوبانی میگذشت، در این مدت مردم آن شهر از زن و مرد، پیر و جوان در زیر توپباران داعش و هجوم جهادگران اسلامی داعش برای قتلعام مردم، از شهر خویش دفاع مینمودند و مینمایند. با توجه‌ به‌ آنکه‌ وضعیت شهر کوبانی و حمله‌ داعش به‌ آن شهر در زمان مصاحبهء ایشان در جریان بود، منتها مورد توجه‌ خانم عظیمیفر مصاحبه‌ شونده‌ و خانم عاطفه‌ء مصاحبه‌ کننده‌ و مجری رادیو چکاوک قرار نمیگرد. در اینجا لازمست یادآور شوم که‌ (سازمان مجاهیدین خلق ایران) پایه‌ اصلی (شورای ملی مقاومت ایران) میباشد.

اما در همین چند شب گذشته‌ زمانیکه‌ بحثهای از طرف دو نفر به‌ نامهای (جاوید کاکو) و (شبدیر) و چند نفر دیگر که‌ متاسفانه‌ اسم خودشان را بیان نکردند. خانم عاطفه‌ گفتند: آقایان بحث کوبانی لازم است حالا انجام گیرد، فردا دیر است. حال سئوال اینست: چرا خانم عاطفه‌ در آن مصاحبه‌ طولانی با خانم عظیمیفر که‌ پیرامون داعش انجام دادند، نه‌ در یک سئوال و جواب مفصل با ایشان، نه‌ در بیان یک جمله‌، حتی بعنوان نام، اسمی از شنگال و کوبانی در میان نیست، ولی در برابر بحث شنوندگانی که‌ میخواستند به‌ گفته‌های فردی که‌ در رادیو چکاوک مرتب در باره‌ء داعش صحبت میکند، برخورد نمایند، گوینده‌ رادیو مسئله‌ کوبانی را مطرح مینمایند.

لازم به‌ یادآوری است این فرد در جهت پشتیبانی و حمایتکردن از داعش به‌ کمونیستها حمله‌ کردند، همچنین بطور مشخص به‌ کردها توهین نمودند. گوینده‌ رادیو در باره‌ صحبتهای این فرد، گفتند: منظور ایشان حزب توده‌ و اکثریت است. اما در رابطه‌ توهین به‌ کردها کاملا” سکوت کردند. در چنین حالتی نمیشود گفت: سکوت نشانه‌ رضا است؟

آقای حیدر میگویند، مردم کوبانی کوچه‌ به‌ کوچه‌ از خود و شهر خود دفاع میکنند. گفته‌ ایشان درست است، در رادیو و تلویزیون رسمی دولتهای جهان و در سایتهای انترنتی این بیان میگرد‌د و مشاهده‌ میشود. نمیدانم آقای حیدر مصاحبه‌ی خانم عظیمیفر گوش داده‌اند یا نا. اگر گوش نداده‌اند، لطف کنند مدت یک ساعت از وقت خویش را به‌ این مصاحبه‌ اخصاص بدهند، بعد در باره‌ آن و انتقادهای که‌ اکنون مطرح نموده‌ام، بنگرند. که‌ چرا این عضو شورای ملی مقاومت ایران مسئله‌ شنگال را حذف نموده‌اند.

**

در پایان من به‌ خود اجازه‌ نمیدهم برای کسی تعین تکلیف نمایم که‌ چگونه‌ فکر کند یا چ مطلبی مطرح نماید، اما سوء استفاده‌ کردن از رویدادها را هم جائز ندانسته‌ و نمیدانم!

**

تصویر یک پسر بچه‌ شنگالی، سنجاری

سه‌عی سه‌قزی 13/10/2014    

qayshi@yahoo.com

نویتـرین هەواڵ و بابەت


فارسی