اعتراضات خاموش و قربانیان بیپناه ، کیهان یوسفی

تراژدیی کە هر روز در گوشهای از این سرزمین اتفاق میافتد، داستانی غمانگیز و قربانی نامآشنای این داستان، زن ، زن همان موجود ضعیف و جنس دوم ذهن منجمد مردان این سرزمین 

روزی در کنگاور پدری برای حفظ شرفش ! دختر ١٧ سالەاش را میکشد ، در کامیاران زنی با دو فرزند سلاخی میشود ، در سردشت دو زن ٢٢ و ٤٣ سالە خود را حلقاویز نمود و بە آتش میکشند . مریوان جهنم زنان می گردد و ایلام بالاترین آمار خودکشی زنان را بە نام خود ثبت میکند تا شاید از مردان این دیار شب غرە از پاسداری از شرفشان ، آسودە چشم بر هم نهند و در میان همجنسهایشان فردا سرشان را بالا نگە دارند .

تا اواخر هفتە سوم خردادماه امسال ، ١٦ مورد خودکشی زنان در آژناس خبری کردپا بە ثبت رسیدە است. آماری کە بیانگر اعتراضات خاموش زنان این سرزمین علیە ستمی است کە هنجار و قانون و فرهنگ و مذهب آن را مشروعی میبخشد. آمارهای خودکشی در کردستان در حال افزایش است ، جامعشناسان و روانشناسان این پدیدە را با فقر اقتصادی ، بیکاری ، فقر فرهنگی و … مرتبط میدانند . در آسیب شناسی این معضل اجتماعی مناطق کردنشین نباید دو عامل را فراموش کرد، رشد آگاهی زنان و تبعیض سیستماتیک علیە آنان .

بی شک افزایش آمار فارغالتحصیلان مراکز عالی و همچنین رشد آگاهی جمعی و سهولت دسترسی بە اطلاعات دربارە حقوق جهانشمول زنان سبب گردیدە است کە نوعی خودآگاهی در بین زنان کرد نسبت بە حقوقشان پدیدار سود، ولی با توجە بە قرار گرفتن آنان در خانوادەهای سنتی و فراتر از آن در جامعەهای سنتی و تحت استیلای قانونی مرتجع و غیر دمکراتیک ، سدی بر راه تحقق مدافع حقوق زنان بە مثابە پشتیبان و ارگانیزاسیونی برای سازماندهی و حمایت آنان موجب میگردد کە زنان نتوانند بر موانع سر راهشان فائق ایند و فراشد تغییری را راه اندازی کنند . به همین علت خشم انباشته شده در درون زنان باعث افسردگی، یأس و ناامیدی و در نهایت خود تخریبی و پایان دادن به زندگیشان میانجامد و زن با مرگ خویش اعتراض خود را نسبت به وضعیت موجود اعلان میدارد و او برآنست که با این اقدام از جامعه انتقام بگیرد، انتقامی که خود قربانی نخست آن است .

با توجه به اظهارات مقامات دولتی، در سال ٩١ ، ( ٣٦٤٠)  نفر در ایران اقدام به خودکشی نموده و به زندگی خود پایان دادهاند  .

آبرو و ناموس به عنوان مؤلفەهایی که هنجار و مذهب به آنها مشروعیت میبخشند، علتی برای خودکشی و کشته شدن زنان به شمار میآیند. در جامعەی سنتی و مذهبی، زن شرف و ناموس مرد محسوب میگردد و به عبارتی زن ملک مرد میگردد. این شرف و ناموس مرد اگر طبق محدودیتهایی که سیستم مردسالار برایش مشخص کرده، رفتار ننماید دچار گناهی نابخشودنی شده که بایستی تقاص آن را پس بدهد، تقاصی که در جوامع سنتی، جامعه، فرهنگ، هنجار و قانون نیز حامی و پشتیبان عملی نمودن آن هستند، زن بیپناه و رانده شده از همه جا اگر خود به مجازات خود نپردازد، سنت و قانون حاکم بر جامعه بدون شک به مجازات او خواهند پرداخت.

 

تلاشها برای زدودن اجحاف وارده بر زنان در ایران با توسل به قوانین غیر دمکراتیک، همانند آب در هاون کوبیدن است و بدون شک تنها راه حل برای تحقق حقوق زنان و جلوگیری از تبعیض و ستم اعمال شده بر آنان، دموکراتیزه نمودن ساختار سیاسی و حاکمیت قانونی است که در آن زن و مرد برابر و از حقوقی مساوی برخوردار باشند.

روزنامه کوردستان – شماره 631